
Festiwal Ambientalny to trzecia edycja imprezy promującej ambitną i awangardową muzykę elektroniczną stylistycznie obejmującą rejony takie jak ambient, minimal, trip hop, muzyka elektroakustyczna, IDM czy muzyka eksperymentalna. Festiwal Ambientalny prezentuje nietuzinkowych artystów wraz z ich osobliwym podejściem tak do formy muzycznej jak i jej treści oraz faktury. Tegoroczna edycja jest także pierwszą międzynarodową, gościć będziemy znanych i uznanych przez krytykę oraz publiczność artystów z Francji, Niemiec, Litwy, Grecji oraz oczywiście Polski.
Festiwal odbędzie się w dniach 3-4 grudnia 2010 w Klubie Włodkowica 21.
Bilety w cenie: 20 zł / jeden dzień; 15 zł / jeden dzień – przedsprzedaż.
Podział artystów na dni:
piątek, 3 grudnia: Subheim, Eleven Tigers, Nejmano, Etamski
sobota, 4 grudnia: Kangding Ray, Tilman Ehrhorn, Krzysztof Orluk, Pleq
Organizatorem festiwalu jest Wrocławski Klub FORMATY
www.ambientalny.pl
KANGDING RAY
David Lettelier, czyli Kangding Ray to młody artysta urodzony we Francji. Muzyk, grafik oraz architekt, który współpracuje na stałe z pionierami z Raster Noton.
Jego debiutancki krążek “Stabil” (2006) okazał się być objawieniem na scenie współczesnej elektro-akustyki. Muzyka Kangding Raya to efekt zderzenia świata dźwięków cyfrowych z analogowymi, tworzącymi melodyjną całość.
Przygoda Davida z Raster Noton rozpoczęła się od współpracy z Carstenem Nicolai ( Alva Noto ). Po trzech latach owocnej pracy, Olaf Bender ( Byetone ) namawia Davida do wydania albumu dla Raster Noton. Ten ruch okazał się być niezwykle korzystnym dla obydwu stron. Kangding Ray przebojem zdobywa sobie grono słuchaczy, a magazyny muzyczne wypowiadają się o “Stabil” w samych superlatywach. Muzyk zostaje zaproszony do współpracy przez światowej sławy kompozytora – Ryuichi Sakamoto. W tym samym okresie David zajmuje się remiksem utworu grupy Alessandro Cortiniego “Modwheelmood“ – obecnego członka supergrupy Nine Inch Nails.
Na początku 2008 r. ukazał się drugi album zatytułowany “Automne Fold”. Zawartość krążka jedynie potwierdza zachwyty zagranicznych magazynów muzycznych.
www.kangdingray.com
www.myspace.com/kangdingray
SUBHEIM
Subheim to autorski projekt muzyczny kompozytora i artysty wizualnego Kostasa K. Jego muzyka to filmowo – eksperymentalne ujęcie elementów elektronicznych bogatych w muzyczną przestrzeń i kobiece wokale Katji – wokalistki występującej z nim na koncertech. Bogate aranżacje oparte na głębokich wokalizach, instrumentach smyczkowych, perkusji i wielu innych epickich, elektronicznych i klasycznych brzmieniach sprawiają, iż Subheim to jeden z najbardziej obiecujących projektów eksperymentalnej muzki filmowo – elektronicznej. Niesamowita harmonia podniosłych motywów oraz totalnej melancholii, mieszanina beatów wraz z brzmieniami w stylu world & ethno tworzą koncerty SUBHEIM’a stale rozwijającą się podróżą, w której ciągle odkrywamy nowe i fascynujące miejsca.
www.subheim.com
www.myspace.com/subheimmusic
ELEVEN TIGERS
Naprawdę nazywa się Jokubas Dargis. Ten młody producent z Litwy w podsumowaniach tego roku na pewno niejeden raz zostanie wymieniony jako najlepszy debiut. O swojej twórczości mówi: „Robienie muzyki jest bardzo podobne do mojej pracy, ponieważ nigdy nie wiem gdzie zawiedzie mnie mój umysł, jak daleko muszę dojść, jak wiele wysiłku będzie to kosztować, jeśli dzień będzie produktywny i tak dalej. Czasami czuję się naprawdę bezsilny z powodu tej przypadkowości, chciałbym używać się lepiej…”
O Eleven tigers zrobiło się głośno kiedy to Marry Anne Hobbs w jednym ze swoich programów emitowanych w BBC Radio1 wykorzystała jeden z jego utworów. Od tamtej pory Jokubas nabrał większych chęci do robienia muzyki i zaczął regularnie występować na żywo.
Słuchając wspominanej płyty zatytułowanej „Clouds are Moutains” na myśl od razu przychodzi klimat kompozycji Buriala. Sam Jokubas bez skrępowania przyznaje, że wzorował się na nim. Gdyby poprzestać na tym porównaniu było by to o wiele za mało, żeby ktoś mógł się zainteresować eleven tigers. Dodać należy, że oprócz eterycznego dubstepu słychać w jego utworach mocne wpływy ambientu, czy nawet trip-hopu. Całość dodatkowo dzięki płynnym przejściom między kolejnymi kompozycjami brzmi jak set DJ’ski. [źródło: nowamuzyka.pl]
www.eleventigers.net
www.soundcloud.com/eleventigers
TILMAN EHRHORN
Producent, kompozytor, muzyk /saksofon/ oraz realizator dźwięku. Oprócz nauczania (m.in.) jazzu i pracy w teatrze oraz produkcji radiowo-telewizyjnej Tilman funkcjonuje jako kompozytor oraz wykonawca muzyki w klubach i festiwalach muzycznych na całym świecie. Zanim ukończył uczelnie muzyczne w Holandii oraz w Niemczech brał także lekcje muzyki u renomowanych artystów jazzu w Nowym Jorku / USA, jak również w Europie. Współpracował z takimi zespołami jak NDR Bigband, Hamburger Sinfoniker, L’Atelier d’Orchestre i muzykami, jak Wayne Shorter, Brian Blade, Nils Wogram, Albert Mangelsdorff. Ostatnio głównie skoncentrował się na projekcie solowym na bazie muzyki elektronicznej również nadal pracując jako muzyk jazzowy. Od czasu gdy samplery i syntezatory są dla niego jedynym źródłem dźwięku, ewoluował on w bardzo wyjątkowy sposób w stronę jazzu i muzyki improwizowanej. Oprócz wpływów współczesnej muzyki elektronicznej to właśnie nowoczesny jazz jest ważnym źródłem inspiracji dla jego kompozycji.
www.tilmanehrhorn.com
www.myspace.com/tilmanehrhorn
PLEQ
Pleq to autorski projekt Bartosza Dziadosza, reprezentanta eksperymentalnego nurtu w muzyce elektronicznej, który w swoich kompozytach łączy elementy muzyki laptopowej, drone, down tempo oraz abstrakcyjnego glitchu. Gatunek IDM z którym Pleq jest kojarzony powoli odchodzi w zapomnienie, a na jego miejsce wkrada się Modern Classical.
Samodzielnie syntetyzuje dźwięki. Każdy utwór rozwija w inteligentne strumienie click & cut . W opozycji do zgiełku bitowych brzmień , Pleq konsekwentnie eksploruje rejony eksperymentalnych przestrzeni. W jego utworach niejednokrotnie głos zabierają skrzypce, szelestnie zakrada się dźwięk rozstrojonego fortepianu, czasem damski wokal. Gdzieś coś spada, coś kapie, dźwięczy… szumi i trzaszczy jakby zwarcie na liniach wysokiego napięcia. Jego eksperymenty niejednokrotnie powstają jako wynik fuzji i precyzji.
Projekt Pleq z perfekcyjnym wyczuciem i konsekwencją rozwija swój własny styl , który określić można jako: Glitch & Melancholy. Doceniony przed laty za granicą, w naszym kraju ciągle jest uważany za twórcę niszowego.
Kolaboruje z obszernym gronem artystów, których zaprasza do kreacji.
Na liście osób które miały znaczący wpływ na twórczość Pleq-a możemy znaleźć: Hiiro-Tent i Chichiro ( Japonia) , Yui Onodera (Japonia) Segue ( Kanada), Tapage ( Holandia) , Nebulo ( Francja) , Materpfahl ( Niemcy) , Anna Rose Carter ( Wielka Brytania) , Pawn ( Japonia), Philiphe Lamy (Francja), Offthesky ( USA ) , Spyweirdos ( Grecja) , Manekinekod i Magnitophono ( ta sama postać jednak dwa rożne projekty, Grecja)- która wywarła najwiekszy wpływ na jego twórczość, w najważniejszym albumie „The Metamorphosis ” współtworzyła utwór Maus.
Obecnie pracuje nad nową płyta w kolaboracji z Pjusk ( Norwegia).
Poza belgijskim U-Cover nagrania Pleqa zostały także wydane w holenderskim Databloem ( „The Seed ” – duet z Segue ) kanadyjskim Dataobscura („Our Words Are Frozen”, 2010), belgijskim ,VU-US (”The Fallen Love”) niemieckim Halbsicht Records („Lucid Dream”, 2008) czy brytyjskim October Man Recordings („The Lost Beauty”, 2008).
Lista wytwórni, z którymi współpracuje muzyk, jest imponująca, tak jak ilość nagrań, które udało mu się zrealizować w przeciągu ostatnich trzech lat. Zaczyna przynosić to wymierne efekty. W tym roku ukażą się jeszcze cztery kolejne albumy.
Poza graniem w klubach czy galeriach w tym roku Pleq wystąpił m.in. na takich festiwalach, jak Warsaw Summer Jazz Days, Open’er , Audio Art Festival w Krakowie i Chorwacji , Seven Festival (w ramach projektu Polscy Artyści Chopinowi Zagrali).
Pleq tworzy muzykę do wielu instalacji i performance jak również zyskuje sławę w polskim świecie mody tworząc muzykę do pokazów. Opracowywał dźwięki do pokazu Konrada Parola podczas tegorocznego Fashion Week Poland, jak również we wrześniu do charytatywnego pokazu Ewy Ambroziak SOS Comunication.
www.myspace.com/pleq
ETAMSKI
Przemysław Etamski to szczeciński producent muzyczny i sound designer. Zadebiutował w 2008 roku albumem „Zabrudzony garnitur” wydanym przez wrocławską wytwórnię Qulturap. Jego muzyka oscyluje w okolicach eksperymentalnej elektroniki, samplingu, muzyki konkretnej i free jazzu, jednak swe korzenie posiada głęboko w podziemiach hip-hopu.
W recenzji jego najnowszej EPki „Kosmos” dla serwisu nowamuzyka.pl możemy przeczytać: „Najlepiej eksplorować ten soniczny wszechświat w słuchawkach, aby wyłapać wszystkie niuanse i smaczki: trzask winylowej płyty, urywane beaty, noisowe zagrywki, industrialne kołatania, szumy, świdrowania, pulsacje oraz multum odgłosów nieznanego pochodzenia. Przypomina to nieco dokonania 10-20 i Lukida, innych twórców, którzy nie boją się radykalnego przekraczania granic gatunkowych. W pewnym sensie Etamski utrzymuje też duchowy kontakt z takimi labelami jak Mille Plateaux i Raster Noton. Wszelkie porównania i odniesienia powinny jednak służyć wyłącznie jako niezobowiązujące słowa pomocnicze, albowiem żadne z nich nie wyczerpuje tematu. Twórczość Etamskiego jest na tyle charakterystyczna i zupełnie inna od tego, co dzieje się na polskiej scenie elektronicznej, że jedynym sposobem na jej opisanie staje się gra kosmopolitycznych skojarzeń.”
Etamski pracuje właśnie nad nowym materiałem, którego zapowiedzią jest epka KOSMOS (za darmo udostępniona w internecie), a jego najnowsze dokonania to dwa remiksy Indigo Tree (singiel „leavingtimebehind”), mocno eksperymentalne LP „Niuniuni gra na psie” (kolaboracja z Konradem Smoleńskim) oraz elektronika na najnowszej płycie grupy KRISTEN.
www.myspace.com/etametamski
KRZYSZTOF ORLUK
Producent i autor eksperymentalnej muzyki ambient / drone / minimal / lo-fi. Z zamiłowania muzyk, amator makrofotografii. Jego twórczość to kompromis pomiędzy światem sprzętu audio i oprogramowaniem komputerowym, akustycznymi i elektroakustycznymi instrumentami, nagraniami dźwięków otoczenia (field recording) oraz próbkami dźwiękowymi przedmiotów użytku codziennego.
Krzysztof chętnie sięga po brzmienia orkiestrowe, dźwięki fortepianu, próbki pochodzące ze starych płyt winylowych oraz zapomnianych i zakurzonych taśm magnetofonu szpulowego znalezionego przypadkiem na strychu – wszystko to w niskiej jakości dźwięku, niższej od ogólnie przyjętych i panujących standardów muzycznych. W przeciwieństwie do muzyki mainstreamowej, efektami pożądanymi w twórczości Orluka są wszelkie zakłócenia, szum, hałas, przypadkowe dźwięki i odgłosy towarzyszące rejestracji dźwięków w terenie oraz domowym studio, zabiegi ograniczające lub tłumiące określone zakresy częstotliwości, degradacja nagrań i utrata zawartych weń transjentów oraz inne artefakty.
W dorobku płytowym artysty, znajdują się dwa oficjalne wydawnictwa: „Blurred Reflection” (album z 2009r, nakład holenderskiego labelu Databloem) oraz „End Of The Music” (album z 2007r, nakład polskiego EtaLabel). Wyselekcjonowane utwory Orluka znajdziemy na Polskich i zagranicznych składankach poświęconych nowej elektronice.
W 2009 roku współpracował z Jarosławem Grzesicą (kurator Warsaw Elektronic Festival) realizując instalację dźwiękową ‘En-Trance’, towarzyszącą wernisażowi „Inwazja dźwięku’ wNarodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie.
W 2008r. pod kierownictwem włoskiego artysty sztuki współczesnej – Francesco Arena, Orluk współdziałał z 22 muzykami z całego świata przy projekcie audio – wizualnym ‘Respiri’ (Oddechy).
ww.myspace.com/krzysztoforluk
NEJMANO
Pod pseudonimem Nejmano kryje się absolwent Gdańskiej Akademii Muzycznej – Maciek Nejman. Gitarzysta, klarnecista, muzyk ściśle związany z labelem FEW QUIET PEOPLE. Niedawno nakładem tej właśnie oficyny ukazał sie jego debiutancki solowy album “Noizoline”. W roku 2009 Nejmano nawiązał współpracę z chińskim artystą KLC_Nir. Jej owocem jest album „SounDual”, wydany w wytwórni WePlay! (Hong-Kong), oraz chińska trasa koncertowa promująca wspólny projekt. Jego muzyka to mieszanka stylów – od eksperymentalnego ambientu, aż po noise. Jak sam twierdzi – stara się odnaleźć w muzyce harmonię pomiędzy melodią a hałasem nazywając swoją twórczość “zupą dźwiękową”. Spokojne, bardzo przestrzenne, ambientowe pejzaże czasem zmieniające się w post-rockową ścianę dźwięku najlepiej określają styl jego twórczości. Nejmano miał okazję zaprezentować się szerszej publiczności na festiwalach w całej Polsce (Plateaux Festival, Free Form Festival, Off Festival), oraz poza granicami naszego kraju takich jak Jauna Muzika w Wilnie, Alt+E Festival w Moskwie).
www.nejmano.com
www.myspace.com/nejmano