Początki tego niezwykłego projektu sięgają roku 1999 r., kiedy to norweski jazzman Buggy Wesseltof zaproponował wokalistce Beate S. Lech nagranie płyty dla wytwórni Jazzland Records. Beate, studentka Uniwersytetu w Oslo, córka polskiego skrzypka i pianisty jazzowego, Z. Lecha, z chęcią skorzystała z tej propozycji zwłaszcza, że uzyskała pełną swobodę działania. Piosenkarka oddała się bezgranicznie pracy nad płytą w zaciszu domowego studia. Wkrótce dołączył do niej znajomy muzyk, Marius Reksjo, z którym grała w zespołach Insertcoin oraz Folk & Rovere. I tak Marius rozpoczął pracę nad rytmizacją utworów, zaś Beate zajęła się warstwą tekstową i melodyczną. Owocem ich współpracy jest debiutancki album Beady Belle – „Home” z 2001r. (nazwany tak właśnie ze względu na to, że nagrywany był w mieszkaniu Beate). Pierwszy singiel „Ghosts” zwrócił na duet uwagę norweskich mediów i wkrótce potem płytę można było zakupić w całej Europie, później Japonii, Korei, Kanadzie, Australii, w końcu w USA. Po albumie przyszedł czas na serię koncertów, po których muzycy powrócili do nowego studio. Tam powstał drugi krążek Beady Belle, którego tytuł stanowi jednocześnie nazwę, jaką wymyślili sami muzycy, by określić swój styl:
CE to Complex – Easy (skomplikowany – prosty)
WB to White – Black (biały – czarny)
EA to Electronic – Acoustic (elektroniczny – akustyczny)
GA to Groovy – Ambient
PP to Played – Programmed (zagrany – zaprogramowany)
IC to Improvised – Composed (improwizowany – skomponowany)
Współproducentem płyty został sam Buggy Wesseltof, zaś w trakcie sesji nagraniowych Beady Belle wspomagało pokaźne grono norweskich muzyków. W roku 2004 norweski projekt pojawił się na koncercie w Polsce w ramach JVC Jazz Jamboree, a rok później wydał kolejną płytę – „Closer”. Przy jej tworzeniu nie zabrakło rzecz jasna B. Wesseltof’a. Krążek podąża tą bardziej melancholijną ścieżką, którą wytyczył wcześniejszy „Cewbeagappic”.
Beate i Marius to wybitni przedstawiciele kuźni „new conception of jazz”, wytwórni Jazzland Records. W ich muzyce przewijają się na zmianę wstawki elektroniczne i instrumentalne. Filarem tej w pełni profesjonalnej formacji jest sama Beate, której matowy i delikatny głos nadaje każdej kolejnej produkcji atmosferę intymności i ciepła.
dyskografia:
„Home” (2001)
„Cewbeagappic” (2003)
„Closer” (2005)
Belvedere (2008)
oficjalna strona zespołu: http://www.beadybelle.com/