Pod koniec 2000 roku panowie: Arni Teitur Asgeirsson, Bjarni Thor Hannesson i Thorsteinn Hannesson (czyli Arni, Bjarni i Steini) założyli małą kapelę, aby wziąć udział w konkursie muzycznym w ich rodzinnym Reykjavik. Trio nie tylko nie zakończyło współpracy po udanym koncercie, ale poszło dalej. Nagrali bowiem krótkie demo, które bardzo zainteresowało jedną z najważniejszych islandzkich wytwórni – Thule Music – która to szybko zażądała większej ilości materiału.
Chłopcy wzięli się do pracy. Obietnica wydania w Uni:form (ambientowo-elektroniczny oddział Thule Music) okazała się na tyle mobilizującą, że zespół postawił na intensywny rozwój. Przede wszystkim – dołączyła dwójka muzyków: Vilberg Hafsteinn Jonsson (bas) i Gudridur Ringsted (wokal), co trochę zmieniło charakter i styl tworzonego materiału. Dodanie „żywego dźwięku”, jakim były instrumenty basowe oraz głos ludzki otworzyło przed artystami nowe perspektywy. Coraz częściej zapraszano ich na koncerty w klubach (i nie tylko), wystąpili także podczas jednego z ważniejszych festiwali – Iceland Airwaves Festival.
W 2002 roku Islandia została obdarowana debiutowym krążkiem zespołu – Automagic, który ostatecznie ukazał się w Thule Music, tyle że w TMT Entertainment, tym samym materiał został zaszufladkowany do elektronicznego popu. Krytycy zaczęli się zachwycać nad stylem minimalistycznym, odważną elektroniką i nawiązaniami do popu, porównując ich często do takich gigantów, jak Boards of Canada czy Lali Puna. Worm is Green zaraz po debiucie zostało nominowane do pierwszej nagrody w Icelandic Music Awards, potem MTV przyznało im tytuł „Best Island Act”, na jesień 2003 r. album przeszedł w ręce europejczyków, a w niecałe pół roku później – przekroczył ocean (amerykańskie wydanie w ArenaRock Recordings). Album ten to zbiór trzynastu klimatycznych i dosyć mocno ambient’owych, a czasem nawet glitch’owych kompozycji. Jak zakładają wymienione gatunki – nie brakuje tu trzasków i szmerów nadających całości mrocznego charakteru (MP).
Młodzi Islandczycy nie kazali długo czekać miłośnikom ambientowych brzmień. Już w roku 2005, nakładem wytwórni Dennis, ukazuje się drugi album – Push Play, które utwierdziło stylistyczną pozycję zespołu. Drugi krążek zespołu, to połączenie brytyjskiej „nowej fali”, charakterystycznego brzmienia 4AD rodem z Cocteau Twins, z mocnym trip-hopem zakrawającym na Portishead. (Mikrolux). Przez trochę ponad rok album przeszedł różne koleje losu, a jego poszczególne utwory wpadały kolejno w ręce zaciekawionych, różnorodnych twórców. Tym sposobem na początku 2007 roku na świat przyszedł singiel zapowiadający dwupłytowe, ponowne wydanie Push Play. Wznowienia wydawnictwa podjął się label Mikrolux, młodszy brat wytwórni Elektrolux, i to dzięki nim w głośnikach sprzętów audio słuchaczy rozbrzmiały remixy dokonane przez Bix’s Back, Plastik Trix, Yagya Yogurt i innych (w tym samych Worm Is Grene – Electron John, utworu najbardziej znanego z całego drugiego albumu, także chętnie remixowanego). Wszyscy pracujący nad kompilacją artyści (oprócz producenta Kaido Kirikmae) pochodzą z Islandii.
Pomimo, ze zespół nie może pochwalić się (jeszcze) zatrważająca ilościowo dyskografią, ich utwory oraz remixy znalazły się na kilku znaczących składankach. Do najważniejszych zaliczyć można z pewnością: z wydawnictwa Thule Records – 42 More Things To Do In Zero Gravity, part 1 (ich remix utworu Superman – Trabant’a), dla ruchu Wolna Palestyna, na krążku Free Palestine – Push Play )(2004; ideą tego albumu było zjednoczenie się islandzkich muzyków sceny elektronicznej, hip-hopowej, popowej a nawet rockowej, oraz finansowe wsparcie obozu w Banku, Balata), na stworzonej przez wytwórnię Elektrolux The Future Is My Melody (vol. 3, 2007) – Electron John.
Zespół koncertuje głównie na terenie Islandii, na swoje koncerty zaprasza często rodzimych artystów niejednokrotnie promując w ten sposób młode, krajowe talenty. Usłyszeć ich możemy jednak także w innych krajach całego świata, w październiku roku 2007 pojawili się na bydgoskim Low-Fi Festival.
Jadwiga Marchwica
przydatne linki:
Myspace zespołu
Oficjalna strona
Islandzki festiwal Airwaves o WIG
Wytwórnia ArenaRock
Dyskografia:
Automagic (TMT Enterteiment – sublabel Thule Records – 2002; Arena Rock Recordings – 2004)
Push Play (Dennis – 2005; Mikrolux – sublabel Elekctrolux – 2007)
Skład Worm Is Green:
Arni Teitur Asgeirsson – programista, syntezatory
Bjarni Thor Hannesson – samplery i syntezatory
Thorsteinn Hannesson – perkusja, bębny
Vilberg Hafsteinn Jonsson – bas
Gudridur Ringsted – wokal